17 Şubat: Tanrı’nın Tatlı Tasarıları

Hazırlayan: John Piper

Ama beni daha annemin rahmindeyken seçip lütfuyla çağıran Tanrı… (Galatyalılar 1:15)

Pavlus’un Mesih’e dönüşünü, Mesih’in mutlak egemenliğini ve Pavlus’un günahlarının sizin kurtuluşunuzla olan alakasını düşünün.

Pavlus, Tanrı’nın onu daha anne rahmindeyken seçtiğini ve yıllar sonra da Şam yolunda lütfuyla çağırdığını söylemiştir (Galatyalılar 1:15). Bunun anlamı, Pavlus’un doğumu ve Şam yolunda çağrılması arasındaki sürede Pavlus’un seçilmiş ancak daha çağrılmamış bir aracı olduğudur (Elçilerin İşleri 9:15; 22:14).

Bunun anlamı şu ki, Pavlus o zamanlarda Hristiyanları Tanrı’nın seçilmiş, yakında Hristiyan kılınacak bir hizmetkârı olarak dövüyor, hapse atıyor ve öldürüyordu.

Ben öğleye doğru yol alıp Şam’a yaklaşırken, birdenbire gökten parlak bir ışık çevremi aydınlattı. Yere yıkıldım. Bir sesin bana, ‘Saul, Saul! Neden bana zulmediyorsun?’ dediğini işittim. (Elçilerin İşleri 22:6-7)

Bunu inkâr etmemiz ya da bundan kaçmamız mümkün değil. Tanrı, o daha doğmadan önce onu seçmişti. Şimdiyse onu alacaktı. Mesih’in sözü egemendi. Pazarlık yoktu.

Kalk, Şam’a git. Yapmanı tasarladığım her şey orada sana bildirilecek. (Elçilerin İşleri 22:10)

Şam, Tanrı’nın Pavlus’u on yıllarca kurtarmaya çalıştığı ancak çabalarının boşa gittiği, şimdiyse sonunda Pavlus’un kendi özgür iradesini Mesih’e teslim ettiği bir yer değildi. Hayır. Tanrı’nın bir seçim zamanı (daha doğmadan önce) ve bir de onu çağırma zamanı (Şam yolunda) vardı. Tanrı çağırdı ve çağrı, teslimiyet doğurdu.

Dolayısıyla, Tanrı’nın Pavlus’un doğumuyla çağrılması arasındaki süre zarfında müsaade ettiği günahlar, tasarının bir parçasıydı çünkü sonuçta Tanrı onu daha önceden de çağırabilirdi.

Bu günahların ardındaki tasarının ne olabileceğine dair bir fikrimiz var mı? Evet, var. Bunlara sizin ve benim için, günahlarından ötürü lütuftan ayrı düşecekleri korkusuna kapılan herkes için müsaade edildi. Pavlus, kendi günahlarını umudunuzla şu şekilde bağdaştırıyor:

Bir zamanlar O’na küfreden, zalim ve küstah biri olduğum halde bana merhamet edildi… Mesih İsa, kendisine iman edip sonsuz yaşama kavuşacak olanlara örnek olayım diye sınırsız sabrını öncelikle bende sergilemek için bana merhamet etti. (1. Timoteos 1:13, 16)

Tanrı’nın yürekleri nasır tutmuş, umutsuz günahkârların kurtuluşundaki egemen tasarıları ne de tatlıdır!