Hazırlayan: John Piper
Tanrı’nın, kendisini sevenlerle, amacı uyarınca çağrılmış olanlarla birlikte her durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz. (Romalılar 8:28)
Acılarımızın mikro nedenlerini pek bilmeyiz ama Kutsal Kitap bize imanımızı koruyacak makro nedenler sunmaktadır.
Bunlardan bazılarını bir şekilde hatırlamanın bir yolunu bulmak iyidir. Öyle ki, aniden derde yakalandığımızda ya da dert içerisindeki diğer insanlara yardım etme fırsatı bulduğumuzda, Tanrı’nın bize umudumuzu kaybetmememiz için verdiği bazı gerçekleri anımsayabilelim.
Bunu yapmanın yollarından biri, şu beş noktayı akılda tutmaktır (ya da daha kolay olacaksa, üç tanesini seçin ve onları akılda tutmaya çalışın).
Tanrı’nın acılarımızdaki beş makro maksadı şunlardır:
Tövbe: Acılar, bize ve diğer insanlara, dünyadaki hiçbir şeyi Tanrı’dan daha değerli görmememiz konusunda bir çağrıdır. Luka 13:4-5:
“Ya da, Şiloah’taki kule üzerlerine yıkılınca ölen o on sekiz kişinin, Yeruşalim’de yaşayan öbür insanların hepsinden daha suçlu olduğunu mu sanıyorsunuz? Size hayır diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksınız.”
Güven: Acılar, bu dünyanın bize yaşamsal açıdan sunduğu şeylere değil, Tanrı’ya güvenme çağrısıdır. 2. Korintliler 1:8-9:
Dayanabileceğimizden çok ağır bir yük altındaydık. Öyle ki, yaşamaktan bile umudumuzu kesmiştik. Ölüme mahkûm olduğumuzu içimizde hissettik. Ama bu, kendimize değil, ölüleri dirilten Tanrı’ya güvenmemiz için oldu.
Doğruluk: Acılar, sevgi dolu göksel Babamız’ın bizi O’nun doğruluğunu ve kutsallığını paylaşma yolunda terbiye etmesidir. İbraniler 12:6, 10-11:
“Rab sevdiğini terbiye eder, oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır.” … Tanrı, kutsallığına ortak olalım diye bizi kendi yararımıza terbiye ediyor. Terbiye edilmek başlangıçta hiç tatlı gelmez, acı gelir. Ne var ki, böyle eğitilenler için bu sonradan esenlik veren doğruluğu üretir.
Ödül: Acılar, buradaki her bir kaybımızı bin katıyla telafi edecek olan göksel ödülümüz için işlemektedir. 2. Korintliler 4:17:
Geçici, hafif sıkıntılarımız bize, ağırlıkta hiçbir şeyle karşılaştırılamayacak kadar büyük, sonsuz bir yücelik kazandırmaktadır.
Son olarak, Hatırlatıcı: Acılar, bize Tanrı’nın kendi Oğlu’nu bu dünyaya acı çekmeye göndermiş olduğunu ve bunu bizim acılarımızın mahkûmiyetimize değil, kutsallaştırılmamıza hizmet etmesi için yaptığını hatırlatmaktadır. Filipililer 3:10:
O’nu tanımak, dirilişinin gücünü ve acılarına ortak olmanın ne demek olduğunu bilmek … istiyorum.
Neticede, acılarımızın arkasındaki mikro nedenleri bilmediğimiz için, Hristiyan yüreğinin acı zamanlarda “Neden” -neden şimdi, neden bu şekilde, neden bunca süre- diye haykırması anlaşılır bir şeydir. Ama mikro sebepleri bilmiyor olmak, Tanrı’nın bizim için taşıdığı makro maksatları kendi Sözü’nde bize açıklayarak sunduğu o büyük yardım elini görmezden gelmenize neden olmasın.
“Eyüp’ün nasıl dayandığını duydunuz. Rab’bin en sonunda onun için neler yaptığını bilirsiniz. Rab çok şefkatli ve merhametlidir” (Yakup 5:11).
Tüm içerikler aksi belirtilmedikçe Müjde Birliği’ne aittir. Kişisel amaçlar veya ticari olmayan amaçlar dahilinde, bu içerikleri özgürce kullanabilir, paylaşabilir ve çoğaltabilirsiniz. Ancak yazılı içeriğin çevrimiçi yayınlandığı durumlarda, şu şekilde asıl makaleye gönderme yapan bir ibare eklenmesi gerekmektedir:
(c) Müjde Birliği. Asıl makaleye şuradan erişebilirsiniz: https://mujdebirligi.com/gunluk-ruhsal-okumalar/31-ocak-acinin-bes-maksadi/
