Hazırlayan: John Piper
“RAB’bin gözleri bütün yürekleriyle kendisine bağlı olanlara güç vermek için her yeri görür.” (2. Tarihler 16:9)
Tanrı’nın bu dünyada aradığı şey nedir? Asistanlar mı? Hayır. Ne Müjde ne de Hristiyan hizmetine çağrı, bir “eleman aranıyor” tabelası değildir.
Tanrı O’nun için çalışacak insanlar aramıyor. “RAB’bin gözleri bütün yürekleriyle kendisine bağlı olanlara güç vermek için her yeri görür” (2. Tarihler 16:9). Çalışan asıl O’dur. Yükleri sırtlayan omuzlar, asıl O’nun engin omuzlarıdır. Güçlü olan O’dur. O sadece bunu sergilemenin yollarını arıyor. Tanrı’yı bu dünyanın sözde ilahlarından ayıran şey budur: O, bizim için çalışmaktadır. Yeşaya 64:4 şöyle der: “Kendisine umut bağlayanlar için etkin olan tek Tanrı sensin; senden başkasını hiçbir zaman hiç kimse işitmedi, hiçbir kulak duymadı, hiçbir göz görmedi.”
Tanrı’nın bizden istediği şey nedir? Bizim bekleyeceğimiz şey değil. O, İsrail’i çok fazla kurban getirdiğinden dolayı azarlamaktadır: “Ne evinden bir boğa, ne de ağıllarından bir teke alacağım. Çünkü bütün orman yaratıkları, dağlardaki bütün hayvanlar benimdir… Acıksam sana söylemezdim, çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir” (Mezmurlar 50:9-10, 12).
Ancak Tanrı’yı küçük düşürüp O’nu muhtaçmış gibi göstermeden O’na verebileceğimiz hiçbir şey yok mu? Var. Kaygılarımız var. İhtiyaçlarımız var. İsteğini yerine getirebilelim diye bize güç vermesi için yaptığımız yakarışlarımız var.
Bu bir buyruktur: “Bütün kaygılarınızı O’na yükleyin” (1. Petrus 6:7). Tanrı O’na olan ihtiyacımızı ve O’nun her şeye yeterli olduğu gerçeğini gösteren her türlü şeyi kabul edecektir.
Hristiyanlık temelde iyileşme dönemi gibidir. Hastalar hekimlere hizmet etmez. Hekimlere, onların reçetelerine ve sundukları tedaviye güvenirler. Dağdaki Vaaz, Doktorumuz’un tedavi sistemidir, İşverenimiz’in iş tanımı değil.
Yaşamlarımızın bağlı olduğu şey, Tanrı için çalışmamaktır. “Çalışana verilen ücret lütuf değil, hak sayılır. Ancak çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır” (Romalılar 4:4-5).
İşçiler hediye almazlar. Haklarını, yani maaşlarını alırlar. Eğer aklanma armağanını alacaksak, bunun için çalışmaya cüret edemeyiz. Bu hususta çalışan kişi Tanrı’dır. Ayrıca O’na düşen şey hizmetten faydalanan kişi olmak değil, lütfu sağlayan kişi olmaktır.
Tüm içerikler aksi belirtilmedikçe Müjde Birliği’ne aittir. Kişisel amaçlar veya ticari olmayan amaçlar dahilinde, bu içerikleri özgürce kullanabilir, paylaşabilir ve çoğaltabilirsiniz. Ancak yazılı içeriğin çevrimiçi yayınlandığı durumlarda, şu şekilde asıl makaleye gönderme yapan bir ibare eklenmesi gerekmektedir:
(c) Müjde Birliği. Asıl makaleye şuradan erişebilirsiniz: https://mujdebirligi.com/gunluk-ruhsal-okumalar/7-mayis-tanriya-hizmet-etmeyin/
