Diyakonlar Tarafından Yönlendirilen Bir Kiliseden İhtiyarlar Tarafından Yönlendirilen Bir Kiliseye Doğru

İlk pastörlük görevlerimden birisinde, iki diyakon sıra dışı bir şey yaptı. Bu iki diyakon, topluluğa çobanlık ediyorlardı. Bu iki adam dışında, kilise genel olarak tipik yirminci yüzyıl Baptist yönetim anlayışına sahipti. Sekiz diyakon, yönetim kurulu olarak hizmet ediyordu ve topluluk aylık toplantılar aracılığıyla, kilise yaşamını etkileyen hemen her konuya oylamayla karar veriyordu. Diyakonlar genel olarak kilise binası, finans ve ara sıra çıkan tartışmalarla ilgilenmekteydiler.

BAŞKA İSİMLER ALTINDA İHTİYARLIK MI?

Bu iki adamsa, hem karakter hem de uygulama anlamında ihtiyar olarak hizmet ediyordu. Tek eksikleri unvan gibiydi. Kilisedeki koyunlara bakıyor (İbr. 13:17; Elç. 20:28; 1.Pet. 1:2), sağlam öğretiyi aktarıyor (Titus 1:9), ruhsal anlamda gözetmenlik yapıyor (1.Pet. 5:2) ve sadık bir Hristiyan yaşamı sürerek koyunlara örnek oluyorlardı (1.Pet. 5:3).

İki adamdan herhangi birinin kendini bir ihtiyar olarak gördüğünden hiç emin değilim. Ancak kilisenin fark etmiş olması gereken şey tam da buydu. Oysa kilise, Kutsal Kitap’taki kilise sağlığı açısından son derece önemli olan hizmet görevleri konusunda bir kafa karışıklığı içerisindeydi ve diyakonlardan da gerekli donanıma sahip olmadan, yetkisiz, armağansız bir şekilde ihtiyar olmalarını bekliyorlardı.

Bu problem kilisedeki tüm diyakonların unvanlarını ihtiyar olarak değiştirmekle çözülemez miydi? Kesinlikle hayır! Bu iki adam ihtiyarlık pozisyonunu doldurmaktayken, açıkça görülüyordu ki, geri kalanlar diyakonluk görevini –kilise hizmetkârlığını– yerine getirmekteydiler ve arada bir de üzerlerine ihtiyar görevleri yıkılıyordu.

Böyle bir “diyakon modeli”ne sahip olan bir kilise ya da benzer durumda olan herhangi başka bir kilise, gerekli yeterlikleri olan kişileri ihtiyarlar olarak kabul etmeye doğru nasıl ilerleme sağlayabilir? Öncelikle sizin, pastör olarak, bu konunun Kutsal Kitap’a bağlı bir şekilde gerçekleştirilmesinin önünde bulunan engellerle ilgili bir şeyler yapmanız gerekir.

İHTİYARLIĞA GEÇİŞİN ÖNÜNDEKİ ENGELLER

1. Topluluk büyük ihtimalle Kutsal Kitap’ın ihtiyarlarla ilgili öğretişini anlamıyordur. Kişileri ihtiyar olarak kabul etmelerini istediğinizde, topluluğunuzdan Kutsal Kitap’a bağlı bir uygulamayı gerçekleştirmelerini istemiş olursunuz. Bunun için Kutsal Yazılar onlara sabırlı bir şekilde açıklanmalı, hem toplu olarak, hem küçük gruplarda, hem de birebir olarak Tanrı Sözü’nü yorumlamanın ve yaşama dökmenin ne demek olduğu konusuyla ilgilenilmelidir. Hristiyanlar, Kutsal Kitap’a göre düşünmeye başladıklarında, değişimin karşısındaki itirazların çoğu kaybolacaktır.

2. Çoğu topluluğun, artık hantallaşmış ve paslanmış bir toplulukçuluk geçmişi vardır. Sağlıklı ve sağlam bir toplulukçuluk yerine, bahsettiğim kilise detaylara takılıp kalan bir toplulukçuluk modelini uygulamaktaydı. Zorlu toplantılar olmadan hiçbir şey halledilemiyordu ve bu da egoları zedelenen, kalpleri kırılan insanlar demekti. Bunu değiştirmek, yine, Yeni Antlaşma üzerine ve toplulukçuluğa dair tarihi anlayışlar üzerine oturup sabırla öğretiş vermeyi ve konuşmayı gerektiriyordu. Belki de kiliseye kendi inanç açıklamanızı (eğer sağlamsa tabii) ve bu açıklamanın ihtiyar/diyakon görevlerine ilişkin neler söylediklerini öğretebilir ve bir yandan da toplulukçuluğun aslında nasıl böyle bir kilise düzeni içerisinde geliştiğini onlara gösterebilirsiniz. Böyle bir çalışma yapmak, Kutsal Kitap’a bağlı ve etkili bir kilise yönetiminin resmedilmesini sağlar.

3. Diyakon modelinden ihtiyar modeline geçerken, ihtiyar olarak seçilmeyen diyakonlar kıskançlığa kapılırlar. Böylesi bir kıskançlık, yayılıp büyük bir bölünmeye yol açabilir ve genellikle kilisede önderlik yapısında değişim şansının derhal elden kaçmasına neden olur. Bu konuyu nasıl ele alabiliriz? İhtiyar ve diyakon önderliğini uzun vadeli bir şekilde değerlendirerek. Hâlâ diyakon olanlarla alakalı, Kutsal Kitap’taki şartları düşünün (1.Tim. 3:8-13) ve böylece çıtayı yükseltin. Bu, diyakon adaylarının sayısını azaltacaktır. Aynı zamanda da bu iki unvanın sorumlulukları arasındaki farkları göstermeye çalışın. Eğer kişi sadece bir unvan sahibi olmak istiyorsa, iki unvanla da bir alakası olamaz. Diyakon ve ihtiyarlarla ilgili beklentileri ortaya koyun ve böylece kilise, onlardan Kutsal Kitap’a dayalı uygulamalar bekleyecektir. Bazıları kıskançlık hislerine sahip olmaya devam edebilir ancak kilise muhtemelen buna bilgelikle yaklaşacaktır.

4. Belki de şu an diyakon olanların hiçbiri ihtiyar olarak hizmet etmek için gereken şartları taşımıyordur. Sadece bir unvandan, daha zahmetli olan başka bir unvana geçiş yapmak yardımcı olmayacaktır. Bunun yerine kişiler, ihtiyarlara hizmet etme konusunda yüreklendirilmelidirler. İşe “eleştirilecek yönü olmayan” özelliğini taşıdığı görülen kişileri ayırt etmekle başlayın (Tit. 1:6) Bu kişilere, Mesih’le olan yürüyüşlerinde daha büyük bir istikrar kazanabilmeleri için yardım edin. 

Onları Tanrı Sözü ve sağlam öğretiyle besleyin. Söz’e sevgi gösteriyorlar mı? Sağlam öğretiyi ifade edebiliyorlar mı? Kutsal Yazılar üzerine belirli bir süre düzenli sohbetten sonra, onlara öğretmek için fırsatlar verin. Eleştirin, teşvik edin ve değerlendirin. Öğrenmeye açık ve bedenin Tanrı Sözü’nü anlamasına yardımcı olmaya istekliler mi?

Pastör olarak yaptığınız ziyaretlere onları da götürün. Sürüye çobanlık etmekten zevk alıyorlar mı? Bu kişilerden bazılarının, diyakonluk görevine sahip olmaları gerektiğinin farkına varın ve bunu kabul edin. Ancak içlerinden birkaçı, ihtiyar olmak için gereken şartları taşıyor olabilirler. Bu kişileri incelemeye devam edin. Kiliseye çobanlık etmeleri için onlara sorumluluklar verin. Topluluk bu sayede kadro dışı ihtiyarlara sahip olmanın değerini görmeye başlayabilir.

DEĞİŞİME ÖNCÜLÜK ETMEK

Gerçek bir değişim, tüm bu engellerin ötesinde yatar. Bir pastör kilisede ruhsal önderliğin diyakonlardan ihtiyarlara doğru ilerlemesine nasıl ön ayak olabilir?

Sürat Öldürür

Arabaların tamponlarında da yazdığı gibi, “Sürat Öldürür.” Aynısı diyakonlardan ihtiyarlara geçişte sabırsız bir şekilde hareket etmek için de geçerlidir. Bunu yeterli hazırlık olmadan yapmak, eğer pastörlük görevinizden olmazsanız, muhtemelen kaos yaratacaktır.

Peki, ne kadar süre hazırlık için yeterli sayılır? Bu değişir ama benim düşünceme göre en az 18 aydan üç yıla kadar bir süre, bir kilisenin önderlik yapısında değişim için gereklidir. Neden bu kadar uzun bekleniyor? Çünkü çoğu kilisede Kutsal Kitap’ın öğretileri yeterince net değildir. Bu kişiler, Kutsal Yazılar ışığında pek bir inceleme yapmadan kendi yönetim yapıları içerisinde yaşamışlardır ve pastör olarak siz, şimdi bu kişileri uzun süredir içinde bulundukları bu pozisyondan çıkmaya çağırmaktasınız.

Bu değişimi istiyorsanız, Kutsal Kitap’a dayanan yönetim anlayışını sabırla öğretmelisiniz. Kürsü, Kutsal Kitap çalışması, küçük grup, erkekler toplantısı, birebir buluşmalar ve bunun gibi birçok unsuru kullanmalısınız. Böyle yapmak, kiliseye yönetim hakkında kısa bir ders vermekten çok daha fazla fayda sağlar. Yönetim değişikliğinden daha da önemlisiyse, kiliseye Kutsal Kitap’a bağlı olarak düşünmeyi öğretmektir. Bir pastör kendi topluluğuna Kutsal Yazılar’ı doğru yorumlamayı ne kadar iyi öğretirse, onlar da Kutsal Kitap’a bağlı kilise önderliğini o kadar anlar ve kendilerini değiştirmeyi o kadar isterler. Bu da, değişimin daha yumuşak olmasını sağlayacaktır. 

Düşünceli Bir Şekilde Hareket Edin

Düşünceli bir şekilde hareket edin. Yönetim konusunda Kutsal Kitap’a uygun bir anlayışa sahip olmaları için topluluğunuza zaman verin. Belki de pastör olarak sizin de kilise yönetimi konusunda birkaç sene çaba sarf etmeniz gerekmişti. Kilise de bu noktada aynı veya belki de daha da uzun bir süreye ihtiyaç duyacaktır. Yeni kavramların kendisine hızlıca yutturulmasına iyi tepki verecek kişi sayısı azdır. 

SONUÇ

Dolayısıyla hedefler koyun ama sabırlı olun. Kilise Müjde’de sevinç bulana kadar öğretin, vaaz edin ve dua edin. Topluluk, kilisenin doğasını ve görevini anlamaya başladıkça, onlara kilise yapısının neden önemli olduğuna ilişkin ipuçlarını sunun. Umarım, zamanla Söz’e cevap vermeye başlayacaklardır. Sonrasında gereken şartları taşıyan kişileri, ihtiyar olarak hizmete aday göstermek için bir plan hazırlayın. Kilisenin yönetim belgelerindeki^* yöntemi takip ederek, kilise yönetimini toplulukta ihtiyar önderliğini yansıtacak bir şekilde değiştirin. Ayrıca bu değişim boyunca, Mesih’in yüceliği ve kilisenizin iyiliği için alçakgönüllü ve sabırlı bir şekilde ilerlemenin de yollarını arayın.

Phil Newton