Çobanlığımızdan Henüz Memnun Değiliz-Ama Eskiye Göre Çok Daha İyi Gidiyoruz

Editörün notu: Bu makale, Bob Johnson tarafından yazılan serinin üçüncü bölümüdür:

• Bölüm 1: Çobanlığımızdan Henüz Memnun Değiliz (2014)
• Bölüm 2: Çobanlığımızdan Henüz Memnun Değiliz-Ama İlerleme Kaydediyoruz (2016)
• Bölüm 3: Çobanlığımızdan Henüz Memnun Değiliz-Ama Eskiye Göre Çok Daha İyi Gidiyoruz (2018)

Son dört yılda, Bob’un bu makalelerde konu aldığı fikirler ve kararlar aracılığıyla, Tanrı bu kiliseye bolca sağlık ve cesaret getirdi. Okuyun ve ruhsal olarak beslenin ama belki daha da önemlisi, okuyun ve öğrenin!

* * * * *

Geçen gün, hızlı bir öğle yemeği yemek için yerel bir Wendy’s şubesine uğradım ve kilisemin bir üyesine rastladım. Bu kız kardeş, kişisel olarak gözetimimde bulunan üyelerin grubundaydı (açıklama için bunu okuyun). Aynı sabah önceki saatlerde, bu kadına ve kocasına bir e-posta göndermiştim. Onlara her salı onlar için dua ettiğimi hatırlatmış ve yaşamlarında herhangi yeni bir şey ve/veya dua istekleri olup olmadığını sormuştum.

Oğlu Wendy’s şubesinde çalışıyordu ve işini o an bırakamadıysa da, en azından selamlaşma şansımız oldu. Tam oradayken, kadına önceki konuşmalarımızla ilgili bazı özel sorular sorma şansım oldu ve bu üyeyi ve ailesini teşvik edip onlarla ilgilenebildim.

İLERLEME KAYDETTİK

Birkaç yıl öncesinde olsak, bunların hiçbiri gerçekleşmiş olmazdı. Tanrı’nın lütfuyla, üyelerimize çobanlık etme konusunda büyük ilerleme kaydettik.

Ben harika bir ihtiyar grubuyla birlikte hizmet ediyorum. Bu adamlar yıllarca sağlam bir önderlik sunmuşlardı. Ama yine de, birkaç yıl önce, birkaç şey benim için sorun teşkil etmeye başladı. Geçerli bir üyelik listesine sahip olmakta kararlıydık ama listeyi her gözden geçirişimizde, kiliseden uzaklaşmış olan insanlar fark ediyorduk. Üstelik dürüst olmak gerekirse, birisinin onlarla temasa geçip geçmediğini ya da ilk başta neden ayrıldıklarını bile bilmiyorduk.

Küçük gruplarımız ve yetişkin Kutsal Kitap gruplarımız var. Bunlar kilisemizdeki insanları kesinlikle birbirine bağlamaktaydı. Ancak Kutsal Kitap’a göre, üyelerin sağlığını ve üyelik listesinin doğruluğunu denetlemek ihtiyarların sorumluluğundadır. Bizlerse basit bir şekilde söylersek, bu konuda yeterince iyi bir iş çıkarmıyorduk. Buna ikna olarak, bu konuda bir şeyler yapmamız gerektiğine karar verdim ve bu yüzden ihtiyarlarımızın sürüye çobanlık etme şeklini değiştirmek üzere yola çıktık. Bu dört yıl önceydi.

BU NASIL İŞLİYOR?

2014’te, kilisemizin her üyesine tutarlı ve kişisel bir şekilde gözetim sağlamak için ihtiyarlarımızın nasıl bir plan geliştirmek istediğine dair bir makale yazdım. İki yıl sonra da bu planın nasıl gittiğine dair bir güncelleme yazısı yazdım. Neden bahsettiğimi daha iyi anlamak için, önceki makaleleri okumak yararlı olacaktır çünkü mevcut çabalarımızdan elde edilen meyve, birkaç yıllık emeğin ve ince ayarların sonucudur.

Şu anda durumumuz şöyle: Her ihtiyarın insanların mevcut durumunu görmek ve onlarla nasıl ilgilenebileceğimizi öğrenmek için düzenli olarak temasta bulunduğu bir Üyelerle İlgilenme Grubu var. Aylık ihtiyar toplantılarımızda, her bir ihtiyar, sorumluluğunda bulunan üyelerin en az beşiyle ilgili rapor veriyor. Bu sayede hepimiz insanların mevcut durumundan haberdar oluyor ve onlar için dua edebiliyoruz. Bu güncel bilgilendirme ve dua zamanları, toplantımızın en uzun kısmı haline geldi.

Her ihtiyarın Üyelerle İlgilenme Grubunda yaklaşık 60 üyesi var. 2018’in başında, her üyeyi inceledik ve hangi Üyelerle İlgilenme Grubunun hangi üye için uygun olacağına karar verdik. Mümkünse, üyeleri zaten tanıdıkları bir ihtiyar tarafından yönetilen bir gruba koymak istedik. Örneğin, küçük grubumun tüm üyeleri aynı zamanda Üyelerle İlgilenme Grubumdadır. Onları zaten her zaman görüyorum ve bu nedenle yaşamlarında neler olup bittiğinden de devamlı haberdarım.

Bunu şöyle yaptık: Bir ihtiyar, her üyeyi en mantıklı olduğunu düşündüğü ihtiyara atayarak, Üyelerle İlgilenme Gruplarını yaratmış oldu. Sonra hepimiz bir araya geldik ve gruplar arasında üye değişimi yaptık. Örneğin, bazıları bizim tanımadığımız bazı üyeleri öğrenci olarak yetiştirmekte ve onlara danışmanlık vermekteydi. Bu üyelerin doğru gruplarda olmalarını istedik. Çoğumuz için grubumuzdaki 60’tan fazla üye, zaten tanıdığımız ve yarı-düzenli bir şekilde karşı karşıya geldiğimiz insanlardı.

Bundan sonra, topluluğu dahil edildikleri Üyelerle İlgilenme Grubuyla alakalı bilgilendirdim. Onlara bir ihtiyarın onlarla iletişime geçeceğini söyledim. (Başlangıçta bunlara İhtiyar İlgilenme Grupları ismini verdik ancak yaşlı bir beyefendi buna biraz alındı çünkü ihtiyar kelimesinin kendi yaşına yönelik olduğunu düşündü. Bu yüzden de bu ismi Üyelerle İlgilenme Grubu olarak değiştirdik.) Bu çobanlık planını üyelik derslerimizdeki her aday üyeye de açıkladım. Hatta bir kişi üyelik için başvurduğunda, ilk yıl kendileriyle ilgilenecek olan ihtiyarla bir görüşme yapmasını sağlarız, bu sayede bu kişilerle daha hızlı bir ilişki kurulmuş oluyor. Yıl boyunca, ihtiyarlarımızdan biri bu üyelik görüşmelerini ve üye atama sürecini organize etmekle görevlidir.

Hizmet ettiğim üyelerle ilgilenmek artık çok daha kolay ancak özellikle izini sürmek ve konuşmak zorunda kaldığım bazı üyeler da var. Örneğin, grubumdaki her üye için haftanın belirli bir gününde dua edeyim diye bir dua listesi oluşturdum. Sonrasında bu listeleri düzenli olarak onlara e-postayla gönderiyorum ve onlara dua isteklerini soruyorum. İhtiyarlar kendi gruplarındaki üyeler hakkında birbirlerini bilgilendirdiğinde, bir bütün olarak sürümüzün sağlık durumunu iyi bir şekilde kestirebiliyoruz.

Kilise önderliğindeyseniz, muhtemelen birçok toplantıya gidiyorsunuzdur. Tanrı’nın sizlere verdiği görevi yerine getirdiğinizi bilerek bir önderlik toplantısından çıkmanın ve eve gitmenin nasıl bir şey olduğunu hayal edebiliyor musunuz? Sürülerine çobanlık eden ihtiyarlar kiliseye güzel bir armağandır. Çobanlar koyun gibi koktuğunda, koyunlar da çobanlarını takip edecektir.

Bob Johnson