3 Haziran: İmkânsız Olana İman

Hazırlayan: John Piper

İmansızlık edip Tanrı’nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı’yı yüceltti. Tanrı’nın vaadini yerine getirecek güçte olduğuna tümüyle güvendi. (Romalılar 4:20-21)

Pavlus, imanın Tanrı’nın gelecek lütfunu neden yücelttiğine dair özel bir sebebe sahiptir. Basitçe ifade etmek gerekirse, bunun sebebi şudur: Tanrı’yı yücelten bu iman, Tanrı’nın her vaadini gerçekleştirirken göstereceği doğruluğuna, dürüstlüğüne, gücüne ve bilgeliğine yönelik gelecek odaklı bir güvendir.

 Pavlus bu imanı, İbrahim’in Tanrı’nın vaadine olan yanıtıyla örneklendirmektedir. Tanrı, İbrahim’in yaşlılığına ve karısının ölü rahmine rağmen, ona birçok ulusun babası olacağını vaat etmişti (Romalılar 4:18). İbrahim, “umutsuz bir durumdayken… umutla iman etti.” Yani, insan ölçüsüyle aksini gösteren tüm kanıtlara rağmen, Tanrı’nın vaat ettiği gelecek lütfa iman etti.

 Yüz yaşına yaklaşmışken, ölü denebilecek bedenini ve Sara’nın ölü rahmini düşündüğünde imanı zayıflamadı. İmansızlık edip Tanrı’nın vaadinden kuşkulanmadı; tersine, imanı güçlendi ve Tanrı’yı yüceltti. Tanrı’nın vaadini yerine getirecek güçte olduğuna tümüyle güvendi. (Romalılar 4:19-21)

İbrahim’in imanı, Tanrı’nın onu birçok ulusun babası yapacağı vaadine yönelik bir imandı. Bu iman Tanrı’yı yüceltti çünkü bu imanın dikkat kesildiği nokta, Tanrı’nın bu vaadi gerçekleştirme noktasında sahip olduğu o her şeye kadir, doğa üstü zenginliğiydi.

İbrahim çocuk sahip olmak için çok yaşlıydı ve Sara kısırdı. Sadece bu da değil. Nasıl bir ya da iki oğlu alıp bunları Tanrı’nın İbrahim’e babası olacağını vaat ettiği “birçok ulus” haline getirirsiniz? Bu tümüyle imkânsız görünüyordu.

Bu yüzden, İbrahim’in imanı Tanrı’yı yüceltti çünkü bu iman, Tanrı’nın insan için imkânsız olan şeyi yapabileceğinden ve yapacağından tümüyle emindi. Bizim de sahip olmaya çağrıldığımız iman bu imandır. Kendimiz için asla yapamayacağımız şeyi, Tanrı’nın bizim için yapacağına yönelik imandır.