Hazırlayan: John Piper
Sıkıntıya dayanmış olanları mutlu sayarız. Eyüp’ün nasıl dayandığını duydunuz. Rab’bin en sonunda onun için neler yaptığını bilirsiniz. Rab çok şefkatli ve merhametlidir. (Yakup 5:11)
Her hastalığın ve her sakatlığın ardında, Tanrı’nın mutlak iradesi vardır. Şeytan’ın süreçte hiç parmağı yok değildir. O muhtemelen şöyle ya da böyle yıkıcı amaçlarıyla birlikte her zaman olaya dahildir (Elçilerin İşleri 10:38). Ancak Şeytan’ın gücü belirleyici değildir. O, Tanrı’nın izni olmadan hareket edemez.
Eyüp’ün hastalığındaki önemli noktalardan biri budur. Kutsal Kitap’taki metin, Eyüp’ün hastalığına ilişkin şunu açıkça ifade etmektedir: “Şeytan … Eyüp’ün bedeninde tepeden tırnağa kadar kötü çıbanlar çıkardı” (Eyüp 2:7). Eşi, Eyüp’e Tanrı’ya küfretmesi konusunda ısrar etti. Ama Eyüp şöyle dedi: “Nasıl olur? Tanrı’dan gelen iyiliği kabul edelim de kötülüğü kabul etmeyelim mi?” (Eyüp 2:10). Ayrıca kitabı Tanrı esiniyle yazıya geçiren kişi, yine (1:22’de olduğu gibi) Eyüp’ü şunları söyleyerek methetmektedir: “Bütün bu olaylara karşın Eyüp’ün ağzından günah sayılabilecek bir söz çıkmadı.”
Bir başka deyişle: Bu yaklaşım, Tanrı’nın Şeytan üzerindeki hâkimiyetine yönelik doğru bir yaklaşımdır. Şeytan gerçektir ve başımıza gelen felaketlerde bir parmağı olabilir ama son parmak, belirleyici olan parmak onun değildir.
Yakup, Eyüp’ün çektiği sıkıntılarda Tanrı’nın iyi bir amacı olduğunu açıkça belirtmektedir: “Eyüp’ün nasıl dayandığını duydunuz. Rab’bin en sonunda onun için neler yaptığını bilirsiniz. Rab çok şefkatli ve merhametlidir” (Yakup 5:11).
Dolayısıyla Şeytan bu olaya dahil olsa da, nihai amaç Tanrı’nındı ve amacı “çok şefkatli ve merhametliydi.”
Bu, 2. Korintliler 12:7’den çıkardığımız dersle aynıdır. Pavlus burada bedenindeki dikenin “Şeytan’ın bir meleği” olduğunu ancak bunun kendisine, yine kendi kutsallığı amacıyla, gururlanmaması için verildiğini söylemektedir. “Aldığım vahiylerin üstünlüğüyle gururlanmayayım diye bana bedende bir diken, beni yumruklamak için Şeytan’ın bir meleği verildi, gururlanmayayım diye.”
Elbette, alçakgönüllülük Pavlus’un çektiği sıkıntıda Şeytan’ın amaçladığı bir şey değildir. Dolayısıyla, amaç Tanrı’nındır. Bunun anlamı da şu ki, Şeytan burada Tanrı tarafından, Pavlus’un yaşamında kendi iyi amaçlarını gerçekleştirmek üzere kullanılmaktadır. Gerçekte, Tanrı’nın seçilmiş çocukları söz konusu olduğunda, Şeytan bizi yok edemez ve Tanrı, Şeytan’ın tüm saldırılarını nihayetinde onun aleyhine ve bizimse lehimize çevirmektedir.
Tüm içerikler aksi belirtilmedikçe Müjde Birliği’ne aittir. Kişisel amaçlar veya ticari olmayan amaçlar dahilinde, bu içerikleri özgürce kullanabilir, paylaşabilir ve çoğaltabilirsiniz. Ancak yazılı içeriğin çevrimiçi yayınlandığı durumlarda, şu şekilde asıl makaleye gönderme yapan bir ibare eklenmesi gerekmektedir:
(c) Müjde Birliği. Asıl makaleye şuradan erişebilirsiniz: https://mujdebirligi.com/gunluk-ruhsal-okumalar/12-kasim-seytanin-tanriya-hizmet-edisi/
