Hazırlayan: John Piper
Halklar sana şükretsin, ey Tanrı; bütün halklar sana şükretsin! (Mezmurlar 67:3, 5)
Tanrı niçin O’nu övmemizi talep etmektedir?
C. S. Lewis:
Nasıl insanlar değer verdikleri şeyleri doğal olarak övüyorlarsa, aynı şekilde doğal olarak bizim de bu övgülere katılmamızı istemektedirler: “Çok güzel değil mi? Harika değil miydi? Sence de muhteşem değil mi?”
Mezmur yazarları da herkese Tanrı’ya övgüler sunmalarını söyleyerek, aslında her insanın önem verdiği şey hakkında konuşurken yaptığı şey yapıyorlar. Benim daha genel olarak Tanrı’yı övme noktasındaki tüm zorluğum, yüce değere sahip şeyler söz konusu olduğunda, değer verdiğimiz diğer şeylere ilişkin yapmaktan zevk aldığımız, hatta yapmadan duramadığımız şeyleri garip biçimde inkâr etmemdi.
Düşüncem o ki, zevk aldığımız şeyleri övmekten hoşnut oluyoruz çünkü övgü, aldığımız zevki yalnızca dışa vurmakla kalmıyor, aynı zamanda bu zevki tamamlıyor; övgü, zevkin tayin edilmiş bir tamamlanışı. Sevgililer birbirlerine sürekli olarak ne kadar hoş olduklarını söylerken, bunu iltifat olsun diye yapmıyorlar; ifade edilmediği sürece, bu zevk yarım kalıyor.
İşte cevap bu – Tanrı’nın bizden O’nu övmemizi talep ederek kendisiyle bu denli meşgul olması sorunsalının çözümü bu! Bu, bizim yüce mutluluğumuza yönelik bir taleptir. Zevk aldığımız şeyi övüyoruz çünkü zevk ifade edilmediği sürece, yarım kalıyor. Eğer değer verdiğimiz şeyden bahsetmeye, sevdiğimiz şeyi kutlamaya ve hayran olduğumuz şeyi övmeye iznimiz olmasaydı, sevincimiz tam olmazdı.
Öyleyse, eğer Tanrı bizi sevincimizi tam kılacak kadar seviyorsa, bize yalnızca kendisini vermekle kalmamalı, aynı zamanda yüreklerimizin sevincine de sahip olmalıdır. Bunu kendisindeki bir zayıflığı doldurmak veya kendisindeki bir eksikliği telafi etmek için değil, ancak bizi sevdiği ve sevincimizin tam olmasını istediği için yapmaktadır. Nitekim bu sevinç yalnızca O’nu, var olan şeylerin en harikası olan O’nu bilmek ve övmekle bulunabilir.
Eğer O tümüyle bizden yanaysa, kendisinden yana olması gerekir! Tanrı tüm evrende kendisinin övülmesini isteyip de bu isteğin nihayetinde en sevecen eylem olduğu yegâne Varlık’tır. O’nun için, kendini yüceltme en yüce erdemdir. O her şeyi “O’nun yüceliğinin övülmesi için” yaparken (Efesliler 1:12, 14), tüm dünya üzerinde arzularımızı tatmin edebilecek olan yegâne şeyi bizim için korumakta ve bize sunmaktadır.
Tanrı bizden yanadır! Bu sevginin temelindeyse Tanrı’nın her zaman kendisinden yana olmuş, olmakta ve olacak olması yatmaktadır.
Tüm içerikler aksi belirtilmedikçe Müjde Birliği’ne aittir. Kişisel amaçlar veya ticari olmayan amaçlar dahilinde, bu içerikleri özgürce kullanabilir, paylaşabilir ve çoğaltabilirsiniz. Ancak yazılı içeriğin çevrimiçi yayınlandığı durumlarda, şu şekilde asıl makaleye gönderme yapan bir ibare eklenmesi gerekmektedir:
(c) Müjde Birliği. Asıl makaleye şuradan erişebilirsiniz: https://mujdebirligi.com/gunluk-ruhsal-okumalar/22-agustos-ovmekten-hosnut-olmak/
