22 Ekim: Kocalar ve Karılar İçin Hedonizm

Hazırlayan: John Piper

Kilise Mesih’e bağımlı olduğu gibi, kadınlar da her durumda kocalarına bağımlı olsunlar. Ey kocalar, Mesih kiliseyi nasıl sevip onun uğruna kendini feda ettiyse, siz de karılarınızı öyle sevin. (Efesliler 5:24-25)

Evlilik içerisinde, Tanrı tarafından tayin edilen bir sevgi düzeni vardır.

Kocanın ve karının rolü aynı değildir. Kocanın kendisine yönelik ipuçlarını kilisenin başı olan Mesih’ten alması gerekir. Kadınınsa kendisine yönelik ipuçlarını Tanrı’nın Mesih’e tabi olan kiliseye yönelik tasarısından alması gerekir.

Bunu yaparak, düşüşün günahlı ve zarar verici sonuçları tersine çevrilmeye başlanmış olur. Düşüş, erkeğin sevgi dolu önderliğini bazı erkeklerde düşmanca baskıya, bazılarındaysa tembelce bir kayıtsızlığa çevirerek bozmuştur. Düşüş, kadının akıllıca, gönüllü olarak gösterdiği itaatkârlığı bazı kadınlarda manipüle edici bir yağcılığa, bazılarındaysa arsızca bir asiliğe çevirerek bozmuştur.

Vaat edilen Meshedilmiş Kişi’nin sonunda İsa Mesih’te aramıza gelişiyle birlikte beklediğimiz düzelme, yaratılıştaki bu sevgi dolu önderlik ve gönüllü itaatkârlık düzeninin komple sökülmesi değil, tamir edilmesidir. Kadınlar, Tanrı’nın sevinç dolu bir kilise tasarısını model alarak bozulmuş itaatkârlığınızı düzeltin! Kocalar, Tanrı’nın bol sevgiyle dolu Mesih tasarısını model alarak bozulmuş önderliğinizi düzeltin!

Efesliler 5:21-33’te şu iki şeyi görüyorum: (1) evlilikte Hristiyan hedonizminin sergilenmesi ve (2) bunun etkilerinin gitmesi gereken yön.

Karılar, kocanızın ilişkinizde ona Tanrı tarafından tayin edilen “baş” ya da “önder” olma rolünü onaylayıp onurlandırarak, onun sevincinde kendi sevincinizi arayın. Kocalar, Mesih’in kiliseyi yönlendirme ve onun için kendini feda etme sorumluluğunu kabul ederek, eşinizin sevincinde kendi sevincinizi arayın.

Tanrı’nın kendi yaşamımda bana gösterdiği iyiliğe tanıklık etmek isterim. Hristiyan hedonizmini ilk kez evlendiğimiz yılla aynı zamanda, 1968’de keşfettim. O zamandan beri eşim Noël ve ben, İsa Mesih’e itaatle, mümkün olan en derin, en kalıcı zevklerin peşinden tutkuyla koştuk. Bazen kusurlu şekillerde, bazen de yüreğimizin tamamını veremeyerek, birbirimizin sevincinde kendi sevincimizi aradık.

Birlikte geçen neredeyse elli yıldan sonra, birlikte şuna tanıklık edebiliriz: Evlenenler için, bu yol, yüreğin arzusuna giden yoldur. Bizim için, evlilik bugüne dek Hristiyan hedonizminin bir temeli oldu. İkimiz de birbirimizin sevincinde sevinç aradıkça ve bize Tanrı tarafından verilen rolü yerine getirdikçe, Mesih ve kilisenin bir mecazı olarak evliliğin gizemi, O’nun yüce görkemi ve bizim yüce sevincimiz için gözle görülür bir şekilde sergileniyor.