22 Mayıs: İsa, Koyunlarını Tanır

5 Mayıs 2022 2 dakika okuma süresi

Hazırlayan: John Piper

“Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım.” (Yuhanna 10:27)

İsa kendisine ait olanları tanır (bilir). Peki, bu bilgi nedir?

Yuhanna 10:3, Yuhanna 10:27’ye paralel bir ayettir. Şöyle der: “Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.”

Dolayısıyla, İsa “Ben onları tanırım” dediğinde, bu en azından şu anlama gelmektedir: O, onları ismen tanımakta, yani bireysel olarak ve yakın bir şekilde tanımaktadır. Onlar sürü içerisinde kaybolmuş, meçhul kimseler değillerdir.

Yuhanna 10:14-15 bize bir başka anlayış kazandırmaktadır: “Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Baba’yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır.”

İsa’nın göklerdeki Babası’nı tanımasıyla kendi koyunlarını tanıması arasında gerçek bir benzerlik vardır. İsa Babası’nda kendisini görmekte ve yine, öğrencilerinde de kendisini görmektedir.

Bir dereceye kadar, İsa kendi karakterini öğrencilerinde de görmektedir. Kendi damgasını koyunlarının üzerinde görür. Bu, koyunlarını kendisine sevdirir.

O, havalimanında karısını bekleyen bir koca gibidir. Her bir yolcunun uçaktan inişini izler. Karısı göründüğü an, koca onu tanır, özelliklerini fark eder, gözlerinde kendi sevgisinin mutlu bir yansımasını görür. Karısında sevinç bulur. Kucakladığı tek kişi odur.

Elçi Pavlus bunu şöyle dile getirmektedir: “Buna karşın Tanrı’nın temeli sapasağlam duruyor, üzerinde de şu damga bulunuyor: ‘Rab kendisinin olanları bilir.’” (2. Timoteos 2:19 – Thomas Cosmades Çevirisi).

Tanrı’nın Oğlu tarafından bireysel olarak, yakın bir şekilde, sevgiyle tanınmanın ne muazzam bir ayrıcalık olduğunu ne kadar vurgulasak azdır. Bu, O’nun koyunlarına verilen değerli bir armağandır ve bu armağan, içerisinde derin, kişisel bir paydaşlığı, sevgi dolu yakınlığı ve sonsuz yaşam vaadini barındırmaktadır.