Hazırlayan: John Piper
Bizi dinleyenler arasında Tiyatira Kenti’nden Lidya adında bir kadın vardı. Mor kumaş ticareti yapan Lidya, Tanrı’ya tapan biriydi. Pavlus’un söylediklerine kulak vermesi için Rab onun yüreğini açtı. (Elçilerin İşleri 16:14)
Pavlus’un vaaz ettiği her yerde, bazıları inandı ve bazılarıysa inanmadı. İçinde yaşadıkları “suçlardan ve günahlardan ötürü” ölü olan bazı kişilerin inanmış ve bazılarınınsa inanmamış olmasını nasıl anlamamız gerekiyor (Efesliler 2:1, 5)?
Bazılarının inanmamış olmasına verilecek cevap şu ki, “bunlar [onlara] saçma gelir, ruhça değerlendirildikleri için bunları anlayamaz[lar]” (1. Korintliler 2:14) ve bu yüzden de Tanrı’nın sözlerini “bir yana iterler” (Elçilerin İşleri 13:46 – Thomas Cosmades Çevirisi). “Benliğe dayanan düşünce Tanrı’ya düşmandır; Tanrı’nın Yasası’na boyun eğmez, eğemez de…” (Romalılar 8:7).
Müjde’yi duyan ve onu reddeden “herkes ışıktan nefret eder ve yaptıkları açığa çıkmasın diye ışığa yaklaşmaz” (Yuhanna 3:20). Zihinleri kararmış, “bilgisizlikleri ve yüreklerinin duygusuzluğu yüzünden Tanrı’nın yaşamına yabancılaşmış” bir şekilde yaşamaya devam ederler (Efesliler 4:18). Bu, suçlu bir bilgisizliktir. Gerçek, ortadadır ve ulaşılabilir bir durumdadır. Ancak onlar “haksızlıkla, gerçeğe engel olan”, gerçeği bastıran insanlardırlar (Romalılar 1:18).
Ama herkes aynı durumdayken, herkes isyankâr bir yüreğe sahip ve suçları içinde ölüyken, neden bazıları inanmaktadır? Elçilerin İşleri kitabı, buna en azından üç farklı şekilde yanıt vermektedir. Pavlus Pisidya sınırındaki Antakya’da vaaz ettiğinde, öteki uluslardan olanlar bunu işitip sevindiler ve “sonsuz yaşam için belirlenmiş olanların hepsi iman etti” (Elçilerin İşleri 13:48).
Bazılarının inanmasına verilecek bir diğer yanıt da, Tanrı’nın tövbe bahşetmiş olmasıdır. Yeruşalim’deki kutsallar yalnızca Yahudilerin değil, aynı zamanda diğer uluslardan olanların da Müjde’ye karşılık verdiklerini duyunca, şöyle dediler: “Demek ki Tanrı, tövbe etme ve yaşama kavuşma fırsatını öteki uluslara da vermiştir” (Elçilerin İşleri 11:18).
Ancak Elçilerin İşleri’nde bir kişinin Müjde’yi duyup neden inandığı sorusuna verilecek en açık yanıt şudur: Tanrı, yüreği açar. Bunun en iyi örneği Lidya’dır. Lidya neden inandı? Elçilerin İşleri 16:14 şöyle diyor: “Pavlus’un söylediklerine kulak vermesi için Rab onun yüreğini açtı.”
Eğer İsa’ya inanıyorsanız, şunların hepsi sizde gerçekleşmiştir: İnanmak için önceden belirlendiniz; tövbe etme yetisine kavuştunuz; ve Rab, yüreğinizi açtı. Şu anda bir imanlı olduğunuz mucizesi karşısında, yaşamınızın geri kalanında şaşkın bir minnettarlıkla coşmalısınız.
Tüm içerikler aksi belirtilmedikçe Müjde Birliği’ne aittir. Kişisel amaçlar veya ticari olmayan amaçlar dahilinde, bu içerikleri özgürce kullanabilir, paylaşabilir ve çoğaltabilirsiniz. Ancak yazılı içeriğin çevrimiçi yayınlandığı durumlarda, şu şekilde asıl makaleye gönderme yapan bir ibare eklenmesi gerekmektedir:
(c) Müjde Birliği. Asıl makaleye şuradan erişebilirsiniz: https://mujdebirligi.com/gunluk-ruhsal-okumalar/24-subat-tanri-yuregi-acar/
