26 Ocak: Bahşeden Her Kimse, Yücelik O’nundur

Hazırlayan: John Piper

İşte bu nedenle Tanrımız sizi çağrısına layık görsün, iyiliğe yönelik her dileğinizi, imana dayanan her uğraşınızı kendi gücüyle sonuçlandırsın diye sizin için her zaman dua ediyoruz. Öyle ki, Tanrımız’ın ve Rab İsa Mesih’in lütfuyla Rabbimiz İsa’nın adı sizde yüceltilsin, siz de O’nda yüceltilesiniz. (2. Selanikliler 1:11-12)

Tanrı’nın kendi yüceliğini, kendi lütfunu göstererek arttırmayı tasarlıyor olması harika bir haberdir. Elbette, Tanrı gazabının gücüyle yücelmektedir (Romalılar 9:22) ama Yeni Antlaşma (ve Eski Antlaşma, örneğin Yeşaya 30:18), Tanrı’nın yüceliği alması için O’nun lütfunu yaşamamız gerektiğini tekrar tekrar söylemektedir.

Bunun 2. Selanikliler 1:11-12’deki dua içerisinde nasıl yer bulduğunu derin bir şekilde düşünün.

Pavlus, Tanrı’nın bizim iyiliğe yönelik her dileğimizi sonuçlandırması için dua etmektedir.

Nasıl mı? Bunların O’nun “kendi gücüyle” gerçekleşmesi için dua etmektedir. Yani, her uğraşın [imana dayanan] bir uğraş olması için dua etmektedir.

Neden? İsa bizde yücelsin diye.

Bunun anlamı, bahşeden kişinin yüceliği aldığıdır. Gücü Tanrı verdi. Yüceliği de O almaktadır. Biz imana sahibiz; gücü veren O’dur. Yardım bulan biziz; yüceliği alan O’dur. Bizi alçakgönüllü ve mutlu, O’nu da yüce ve görkemli yapan şey işte budur.

Sonrasında Pavlus, Mesih’in bu yüceltilişinin “Tanrımız’ın ve Rab İsa Mesih’in lütfuyla” olduğunu söyler.

Tanrı’nın, Pavlus’un bizim iyi işler yapmak üzere O’nun gücüne güvenmemiz için ettiği duaya verdiği cevap, lütuftur. Tanrı’nın yapmaya karar kıldığınız şeyi yapmanıza olanak tanıyan gücü, lütuftur.

Yeni Antlaşma’daki gidişat her zaman böyledir. Tanrı’nın lütufkâr sağlayışına güvenin ve yardım geldiğinde, yücelik O’nun olur.

Yardımı biz, yüceliğiyse O alır.

İşte bu nedenle iyi haber yalnızca Hristiyan olup Mesih’e dönmek değil, Hristiyan yaşamını sürdürmektir.