4 Ekim: Kesintisiz Sevinç

Hazırlayan: John Piper

“Bana beslediğin sevgi onlarda olsun, ben de onlarda olayım diye senin adını onlara bildirdim ve bildirmeye devam edeceğim.” (Yuhanna 17:26)

Ölmeden önceki gece İsa’nın ettiği dua buydu. En zevkli şeyden kesintisiz bir enerji ve tutkuyla sonsuzlarca zevk alabilmeyi düşünün. Şu anda bunu tecrübe etmemekteyiz. Bu dünyada, tam tatminle aramızda üç engel bulunuyor.

Bunlardan biri, yaratılmış olan bu dünyadaki hiçbir şeyin, kendi içerisinde bizim yüreklerimizin en derin arzularını tatmin edecek kadar büyük değere sahip olmayışıdır.

Bir diğeri, en değerli şeylerden değerlerine tam anlamıyla layık olacak şekilde zevk alma gücüne sahip olmayışımızdır.

Tam tatminle aramızda duran bir üçüncü engelse, buradaki sevinçlerimizin son buluyor oluşudur. Hiçbir şey kalıcı değildir. Ancak eğer İsa’nın Yuhanna 17:26’daki gayesi ve duası gerçekleşirse, bunların tümü değişecektir. O duasında şöyle demişti: “Bana beslediğin sevgi onlarda olsun diye.” Tanrı’nın gerçek anlamda sonsuzlarca hoşnut olduğu Oğlu için duyduğu sevginin bizde olması!

Eğer Tanrı’nın Oğul’daki zevki bizim Oğul’daki zevkimiz hâline gelirse, bu durumda bu zevkin yöneldiği kişi olan İsa, kişisel olarak son bulmaz bir değere sahip olacaktır. Asla sıkıcı, umut kırıcı veya hayal kırıklığına uğratıcı olmayacaktır.

Tanrı’nın Oğlu’ndan daha büyük bir hazine düşünülemez.

Dahası, bu son bulmaz hazineden zevk alabilme yetimiz de insani zayıflıklarla sınırlanmayacaktır. Tanrı’nın Oğlu’nda, Babası’nın O’nda bulduğu zevkin ta kendisini bulacağızdır. İşte İsa bunun için dua etti!

Tanrı’nın Oğul’daki hoşnutluğu bizde ve bizim, yani Oğul’daki hoşnutluğumuz olacaktır. Bu da asla son bulmayacaktır çünkü ne Baba’nın ne de Oğul’un sonu vardır.

Onların birbirlerine olan sevgileri, bizim onlara olan sevgimiz olacak ve dolayısıyla da onlara olan sevgimiz asla son bulmayacak ve asla azalmayacaktır.