5 Ağustos: “Yahve”nin 10 Anlamı

Hazırlayan: John Piper

“İsrailliler’e de ki, ‘Beni size atalarınızın Tanrısı, İbrahim’in Tanrısı, İshak’ın Tanrısı ve Yakup’un Tanrısı Yahve gönderdi.’ Sonsuza dek adım bu olacak. Kuşaklar boyunca böyle anılacağım.” (Mısır’dan Çıkış 3:15)

Tanrı’nın ismi, Kutsal Kitap’ta neredeyse her zaman RAB (büyük harfle) olarak çevrilmektedir. Ancak bunun İbranicesi, “Yahve” gibi bir şekilde telaffuz edilirdi ve bu, “Ben’im” anlamına gelen bir kelimeden türemektedir.

Yani aslında Yahve kelimesini ne zaman duysak ya da Kutsal Kitap’ta RAB kelimesini ne zaman duysanız, şöyle düşünmeniz gerekir: Bu isim “Ben’im” anlamına gelen bir kelimeden doğan uygun bir isimdir (Petrus veya Yuhanna’nın ismi gibi) ve bize her zaman, Tanrı’nın kesinlikle var olduğunu hatırlatmaktadır.

Yahve, yani “Ben’im” ismi bize Tanrı hakkında en az 10 farklı şey anlatmaktadır:

1. O’nun başlangıcı yoktur. Her çocuk şöyle sorar: “Tanrı’yı kim yarattı?” Her bilge ebeveynse şöyle cevap verir: “Tanrı’yı kimse yaratmadı. O sadece vardır ve her zaman vardı. Başlangıcı yoktur.”
2. Tanrı’nın sonu yoktur. Eğer sonradan varlık kazanmadıysa, sonradan yok da olamaz çünkü o varlığın kendisidir.
3. Tanrı mutlak gerçekliktir. O’nun öncesinde hiçbir gerçeklik yoktur. Kendi istemediği ve kendi yaratmadığı sürece O’nun dışında hiçbir gerçeklik yoktur. Ezelde var olan tümüyle O’dur. Ne uzay, ne evren, ne de boşluk. Yalnızca Tanrı ezelidir.
4. Tanrı tümüyle bağımsızdır. O’nu var edecek, O’na destek olacak, O’na akıl verecek veya O’nu olduğu kişi haline getirecek hiçbir şeye bağımlı değildir.
5. Tanrı olmayan her şey, tümüyle Tanrı’ya bağımlıdır. Tüm evren ikinci sıradadır. Tanrı tarafından var edilmiştir ve varlığını her dakika Tanrı’nın onu var etme kararına bağlı bir şekilde sürdürmektedir.
6. Evrenin tamamı Tanrı’yla karşılaştırıldığında bir hiç sayılır. Bağımlı varlık, bağımlı olduğu bağımsız varlık karşısında, bir cismin gölgesi gibi kalır. Gök gürlemesinin bir yankısı gibidir. Bu dünyada ve galakside bizde şaşkınlık uyandıran ne varsa, Tanrı’yla karşılaştırıldığında, bir hiçtir.
7. Tanrı sabittir. Dün, bugün ve sonsuza dek aynıdır. Geliştirilemez. Başka bir şey olmaz. O, O’dur.
8. Tanrı gerçeğin, iyiliğin ve güzelliğin mutlak ölçütüdür. Doğruyu bulmak için referans aldığı herhangi bir yasa kitabı yoktur. Gerçeklerin temelini atarken herhangi bir takvime başvurmaz. Neyin harika ve güzel olduğuna karar verirken herhangi bir cemiyete başvurmaz. O doğrunun, gerçeğin ve güzelin bizzat ölçütüdür.
9. Tanrı ne isterse, onu yapar ve yaptığı şey her zaman doğru, her zaman güzel ve her zaman gerçeğe uygundur. Kendisi dışındaki tüm gerçekliği, mutlak gerçekliğin bizzat kendisi olarak O yaratmış, tasarlamış ve yönetmektedir. Dolayısıyla kendi isteğinden doğmayan herhangi bir kısıtlamadan tümüyle özgürdür.
10. Tanrı evrendeki en önemli ve en değerli gerçeklik ve kişidir. Tüm evren de dahil olmak üzere, diğer gerçekliklerin tümünden çok daha fazla ilgiye, dikkate, hayranlığa ve beğeniye layıktır.