Tanrı’dan Zevk Almak Nasıl Bir Şeydir?

Hazırlayan: John Piper

Tanrı’dan zevk almak, bir Kişi’den zevk almak demektir, yalnızca bir nesneden, bir fikirden, bir davranışlar bütününden veya bir mistik güçten değil. Tanrı’nın yarattıklarının nihai sevinci bir Kişi’de yaşanan, yani Tanrı’daki sevinçtir.

İsa tam olarak bunun için öldü. Elçi Petrus şöyle der: “Nitekim Mesih de bizleri Tanrı’ya ulaştırmak amacıyla doğru kişi olarak doğru olmayanlar için günah sunusu olarak ilk ve son kez öldü” (1. Petrus 3:18). Tanrı’ya ulaştırmak için. O kişiye ulaştırmak için. Sonsuz yaşamı arzu edilir kılan şey yalnızca sonsuz olması değil, kişiyi tümüyle tatmin edecek bir Kişi’nin tanınması ve O’ndan zevk alınmasıdır. Üstelik O aynı zamanda kendi insan doğası içerisinde, tanınmak ve zevk alınmak üzere ölmüş olan bir Kişi’dir.

Kişi’den Zevk Alın

Ancak bu Kişi’yi nasıl tanırız? O’nu kendi Sözü’nde açıklanan eylemleriyle, düşünceleriyle, yani bize kendisine işaret etmek üzere sunmuş olduğu tadımlık şeylere bakarak tanırız.

“Tanrı biricik Oğlu aracılığıyla yaşayalım diye O’nu dünyaya gönderdi, böylece bizi sevdiğini gösterdi” (1. Yuhanna 4:9). Kişi’nin sevgisini, Kişi’nin eylemine bakarak biliriz. Kişi’nin gücünü, evreni yaratırken sergilediği gücüne bakarak biliriz (Romalılar 1:18-20). Kişi’nin bilgeliğini, tarihteki amaç dolu ilahi takdirine bakarak biliriz (Romalılar 11:33-36). Kişi’nin adaletini ve doğruluğunu, İsa’nın ölümüyle kestiği günah cezasına bakarak biliriz (Romalılar 3:24-26). Kişi’nin sadakatini, O’nun vaatlerini tutmasına bakarak biliriz (2. Korintliler 1:20). Kişi’nin şefkatini ve sabrını, şu sözleri sarf eden İsa Mesih’i tanıdığımız için biliriz: “Beni görmüş olan, Baba’yı görmüştür” (Yuhanna 14:9).

Dolayısıyla Tanrı’nın mükemmel işleri üzerine derin derin düşünürken, Kutsal Yazılar sizi bu Kişi’den zevk almaya itsin.

• Rab’de her zaman sevinin. (Filipililer 4:4)
• RAB’den zevk al. (Mezmurlar 37:4)
• Sevinç kaynağınız RAB (Mezmurlar 32:11)
• Bol sevinç vardır senin huzurunda. (Mezmurlar 16:11)
• Benim payıma, benim kâseme düşen sensin, ya RAB. (Mezmurlar 16:5)
• Geyik akarsuları nasıl özlerse, canım da seni öyle özler, ey Tanrı! Canım Tanrı’ya, yaşayan Tanrı’ya susadı. (Mezmurlar 42:1-2).
• Ellerimi sana açıyorum; canım kurak toprak gibi sana susamış. (Mezmurlar 143:6)
• Bizi şimdi Tanrı’yla barıştırmış olan Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla, Tanrı’nın kendisiyle de övünüyoruz. (Romalılar 5:11)

Armağanlarından Zevk Alın

Aynısı durumlar ve yaşantılar için de geçerlidir. Tanrı bunları bize kendi karakterini, özünü ve her şeyin üstünde olan değerini göstermek amacıyla vermektedir.

O’nun dostu olmanın ne kadar tatlı bir şey olduğunu bir ölçüde biliriz çünkü balı tatmışızdır. O’nun bize sağlayıp yaşamamızı sağladığı zenginliğini bir ölçüde biliriz çünkü zengin ekmeği tatmışızdır. O’nunla paydaşlığın ne kadar ferahlatıcı olduğunu bir ölçüde biliriz çünkü susuzken su içmişizdir. Yüz yüze yaşanan zevkin kişisel anlamda ne kadar derin ve üstün bir yoğunluğu olduğunu bir ölçüde biliriz çünkü cinsel arzuyu yaşamışızdır. O’nun sevgisinin sıcaklığını bir ölçüde biliriz çünkü annemizin güvenli kollarında olmanın nasıl bir şey olduğunu hatırlıyoruzdur. O’nun değerini bir ölçüde biliriz çünkü altına göz diktiğimiz olmuştur. Günahlarımız bile O’nun değerine tanıklık etmektedir.

Tanrı’dan bir Kişi olarak zevk alma deneyiminin en iyi fragmanlarından biri, tanıdığımız kişilerin bize sunduğu armağanlardan değil, bizzat o insanlardan aldığımız zevktir. Sessizce kendi başınıza kaldığınızda, tanıdığınız en kibar, en sevgi dolu, en bilge, en sabırlı, en zeki, en güçlü, en yufka yürekli, en mutlu, en barışçıl, en iyimser, en uysal, en cesur, en iyi konuşan, en iyi mizaha sahip olan ve en cömert kişiyi düşünün. Kişiliklerinin en iyi olduğu zamanlarda, bu kişilerden zevk almanın nasıl bir şey olduğunu düşünün.

Sonra tüm bu iyi özellikleri alın ve bunları tek bir kişide birleştirin. Sonra bu özellikleri en kusursuz seviyeye çıkarın. Bu özelliklerin oranlarını ve yansımalarını da en kusursuz seviyeye, sınırsız güzelliğe çıkarın. Sonra da tüm bu mükemmel özellikleri kusursuz seviyelerde sergileyen tüm o kişilerden aldığınız zevki düşünün ve bunlar size Tanrı’dan tümüyle zevk almanın nasıl bir şey olacağı konusunda ipucu olsun. Sonra da Kutsal Ruh’un size bu mucizeyi bahşetmesi için dua edin.

Sevinç Vazifemizdir

İlk ve en büyük buyruk Tanrı’yı sevmemizdir. Tanrı’yı sevmenin özü de, O’nda sevinç bulmaktır. O’ndan zevk almak, O’nu bizi tümüyle tatmin eden altın hazinemiz olarak görmektir.

Tanrı’yı sevmek ilk önce Tanrı için çalışır olmak değildir. İsa, “Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz” demiştir (Yuhanna 14:15). “Beni sevmek, buyruklarımı yerine getirmekten ibarettir” dememiştir. Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz” demiştir. Önce sevgi gelir. Buyrukları yerine getirmekse sonra. Yapmak meyvedir. Sevmek köktür. İsa bu nedenle bu en yüce vazifeye yüreği dahil etmiştir: “Tanrın Rab’bi bütün yüreğinle seveceksin.” Kalp performans organı değildir. Tercih organıdır. Tanrı için çalışma organı değildir. Tanrı’dan zevk alma organıdır. Bu nedenle, en yüce ve en önce gelen buyruk şudur: Rab’den zevk alın!

Tanrı’da sevinç, birincil zorunluluğumuzdur ve Tanrı’dan zevk almak en yüce vazifemizdir. İkinci en büyük buyruk olan insanları sevme buyruğuysa, ilk buyruğun dışarıya yansımasıdır (2. Korintliler 8:1-2). Tanrı’da sevinç, Tanrı’yı tüm yüreğimizle, canımızla, aklımızla ve gücümüzle sevmenin özüdür; ve Tanrı’da sevinç, komşumuzu kendimiz gibi sevmemizin kaynağıdır.

Tanrı bizim varoluş amacımızın O’nun kıyas tanımaz güzelliğini ve değerlerini yüceltmemiz olduğunu bize açıkça ifade etmiştir. “Ne yer ne içerseniz, ne yaparsanız, her şeyi Tanrı’nın yüceliği için yapın” (1. Korintliler 10:31). Ancak Tanrı’yı yürekten yüceltmek için, O’nda her şeyden çok zevk almanız gerekir. Sevinç tercih meselesi değildir. Zevk kıyıdaki bir konu değildir. Tatmin ikincil değildir. Bunlar insanlara duyduğumuz Mesih’i yücelten sevginin ve Tanrı’ya sunduğumuz tüm Mesih’i yücelten ibadetlerin köküdür.

Tanrı’dan zevk almak ilk ve en büyük vazifemizdir.