31 Mart: Sevgiye Ellerimizi Kapayan Şey Ne?

Hazırlayan: John Piper

Sizler için dua ederken Tanrı’ya, Rabbimiz İsa Mesih’in Babası’na her zaman şükrediyoruz. Çünkü Mesih İsa’ya iman ettiğinizi ve bütün kutsalları sevdiğinizi duyduk. İmanınız ve sevginiz göklerde sizin için saklı bulunan umuttan kaynaklanıyor. (Koloseliler 1:3-5)

Günümüz kilisesinin sorunu, cennete âşık olan çok fazla insanın olması değil. Sorun, Hristiyan olduğunu söyleyen kişilerin dünyadan geri durması, günlerinin yarısını Kutsal Yazıları okuyarak ve geri kalan yarısını da dünyanın ihtiyaçlarına gözlerini kapayıp Tanrı’da buldukları zevke dair ilahiler söyleyerek geçirmeleri de değil. Bunlar olmuyor ki! Tanrı’nın halkı, günlerinin yarısını O’nun Sözü’nde geçirecek kadar Tanrı sevgisiyle dolu değil.

Sorun, Hristiyan olduğunu söyleyen kişilerin günlerinin on dakikasını Kutsal Yazılar’ı okuyarak geçirmeleri ve geri kalan zamanlarını para kazanarak yine bu parayla aldıkları şeyleri severek ve tamir ederek geçirmeleridir.

Bu dünyadaki kaybolmuşları ve mazlumları sevmemize engel olan şey cennete odaklanmamız değil. Bu sevgisizliğin temelinde, bazen hafta sonu dindarlığı maskesi altına saklansa bile, dünyaya odaklanmamız yatıyor.

Vaat edilen cennetin görkemine aşık olmuş olan ve bu dünyada kendini bir yabancı ve garip gibi hisseden insanlar nerede? Gelecek çağın güzelliğini tatmış olan ve bu güzelliğin yanında sonsuzluğu düşünmeyen bu dünyanın elmaslarını değersiz, eğlencesini boş ve ahlakını da zayıf sayan insanlar nerede? Nerede bu insanlar?

Şüphesiz, böyle bir adam internete, yemeye, uyumaya, içmeye, partiye, balık tutmaya, yelkenliyle açılmaya ya da aylaklık etmeye köle değildir. Gurbet topraklardaki özgür bir adamdır. Sorduğu tek soruysa şudur: Bu dünyada bir yabancıyken, sonsuzluklar boyunca Tanrı’dan aldığım zevki nasıl en yüksek seviyeye çıkarabilirim? Cevabıysa her zaman aynıdır: sevgi eylemleri göstererek. Neye mal olursa olsun, başkalarını da bu sevince dahil edebilmem azcık bile mümkünse, Tanrı’daki sevincimi yayarak.

Hazinesi göklerde olan kişinin yüreğini yalnızca tek bir şey tatmin edebilir: göksel eylemler göstermek. Göklerse, bir sevgi dünyasıdır!

Ellerimizi sevgiye kapayan ve onları etkisiz kılan şey cennetin ipleri değildir. Para, boş zaman, rahatlık ve övgü sevgisidir. Sevgiye ellerimizi kapayan bencillik ipleri bunlardır. Bu ipleri çözmek için tek umutsa, Hristiyan umududur. “Mesih İsa’ya iman ettiğinizi ve bütün kutsalları sevdiğinizi duyduk. İmanınız ve sevginiz göklerde sizin için saklı bulunan umuttan kaynaklanıyor” (Koloseliler 1:4-5).

Tüm yüreğimle ikna olmuş bir şekilde şunu tekrardan söyleyebilirim ki, bu dünyada sevgiye engel olan şey cennete odaklanmak değildir. Dünyaya odaklanmaktır. Dolayısıyla da en büyük sevgi pınarı, Hristiyan umudunun verdiği o güçlü, özgürleştirici güvendir.