12 Temmuz: İman Suçluluğu, Kibri ve Korkuyu Defeder

Hazırlayan: John Piper

Bu buyruğun amacı, pak yürekten, temiz vicdandan, içten imandan doğan sevgiyi uyandırmaktır. (1. Timoteos 1:5)

Pavlus sevgiyi amaçlıyor ve bu yüce çıktının, yani sevginin, temel kaynaklarından birisi de içten imandır. İmanın sevginin böylesine kesin bir kaynağı olmasının nedeni, Tanrı’nın lütfuna olan imanın, sevgiye mani olan günahlı güçleri yürekten defetmesidir.

Eğer suçlu hissediyorsak, ben-merkezci bir depresyonun ve kendimize acıma duygularının içerisinde yuvarlanıp dururuz ve başkalarının ihtiyaçlarıyla ilgilenmek şöyle dursun, bu ihtiyaçlara karşı doğrudan kör oluruz. Ya da suçumuzu örtmeye çalışıp ikiyüzlülük eder ve böylece ilişkilerimizdeki samimiyeti yok ederiz. Nitekim bu da, gerçek sevgiyi imkânsız bir hâle sokar. Ya da kendi suçumuzu en aza indirgemek amacıyla, başkalarının hatalarından bahsedip dururuz ancak elbette, sevgi böyle yapmaz. Dolayısıyla, eğer seveceksek, suçluluğun yıkıcı etkilerinin ortadan kaldırılması gerekir.

Korku için de aynısı geçerlidir. Eğer korkuyorsak, kilisemizde hoş bir şekilde karşılanıp teşvik bulmaya ihtiyacı olan bir yabancıya da yaklaşmamayı yeğleriz. Ya da Müjde hizmeti için başka ülkelere gitmeyi reddederiz çünkü bu, kulağa son derece tehlikeli gelir. Ya da paramızı gereğinden fazla sigortalara harcarız veya her türlü ufak fobiye kapılıp sürekli olarak kendimizle meşgul olur ve başkalarının ihtiyaçlarına karşı kör oluruz. Tüm bunlar sevginin tersidir.

Kibir için de aynısı geçerlidir. Eğer kibirliysek, paramızı, Müjde’nin yayılması için harcamamız gereken parayı lüks şeylere harcarız. Sahip olduğumuz değerli şeyler ve gelecekteki maddi durumumuz tehlikeye girmesin diye, hiçbir riske girmeyiz. İnsanlar yerine eşyalara odaklanırız veya insanları bir maddi kazanç kaynağı olarak görürüz. Böylece sevgi de mahvolur.

Ama gelecek lütfa iman, yürekten suçluluğu, korkuyu ve kibri söküp atarak sevgi doğurur.

Suçluluğu söküp atar çünkü bu iman, Mesih’in ölümünün şimdiden sonsuza dek bizi aklamak ve doğru ilan etmek üzere yeterli olduğu umuduna sımsıkı sarılır (İbraniler 10:14).

Korkuyu söküp atar çünkü şu vaade bel bağlar: “Korkma, çünkü ben seninleyim. Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim. Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım” (Yeşaya 41:10).

Ayrıca kibri de söküp atar çünkü Mesih’in, bu dünyanın sunabileceği her şeyden çok daha değerli olduğundan emindir (Matta 13:44).

Dolayısıyla Pavlus, “Bu buyruğun amacı, pak yürekten, temiz vicdandan, içten imandan doğan sevgiyi uyandırmaktır” derken, sevgi yolundaki tüm engelleri aşan imanın muazzam gücünden bahsetmektedir. İman mücadelesini –suçluluğu, korkuyu ve kibri öldüren Tanrı vaatlerine iman mücadelesini– sürdürürken, sevgi için mücadele ediyoruzdur.